Poznańskie czasy międzywojenne i okupacyjne

Poznańskie czasy międzywojenne i okupacyjne

W okresie międzywojennym Poznań rozwijał się dynamicznie. Rozbudowano przemysł i gospodarkę komunalną, powstały liczne budynki użyteczności publicznej. Już w 1919roku otwarto Uniwersytet Poznański, a od 1921 roku odbywają się Targi Poznańskie, które od 1925 roku mają status międzynarodowych. Zaludnienie miasta zwiększyło się wówczas ze stu pięćdziesięciu siedmiu tysięcy do dwustu siedemdziesięciu dwóch tysięcy osób. W latach okupacji hitlerowskiej Poznań był głównym miastem tak zwanego Kraju Warty. Mieściła się tu także siedziba namiestnika Rzeszy na Kraj Warty, Artura Greisera, który był równocześnie Gauleiterem, czyli szefem okręgu partii narodowosocjalistycznej na tym terenie. Jego bezwzględne rządy dały się we znaki ludności całego regionu. Już od 1939 roku realizowano program wysiedlania ludności polskiej, w celu zwolnienia miejsca dla Niemców, i eksterminacji liczącej tysiąc pięćset tysięcy osób społeczności żydowskiej, którą wymordowano w obozach zagłady. W czasie wojny zamknięto wszystkie polskie placówki oświatowe, naukowe i kulturalne. Zlikwidowano też polskie sądownictwo, zastępując je tak zwanym Sądem Specjalnym, który karał Polaków niezwykle surowo nawet za niewielkie wykroczenia. Za pomocą gilotyny zainstalowanej w więzieniu przy ulicy Młyńskiej, stracono aż kilkaset osób.