Lubelska Brama Krakowska jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych i charakterystycznych elementów zabudowy starego miasta. Pochodzi z XIV wieku i stanowi ostatni zachowany fragment dawnych murów obronnych (zabezpieczenia te zostały wzniesione w 1341 roku, w pewien czas po odparciu ataku Tatarów). W starych dokumentach jest określana jako Brama Wyższa: początkowo właśnie w ten sposób odróżniano ją od Bramy Grodzkiej, która znajdowała się na niższym poziomie miejskich zabudowań. Do dzisiaj budowla ta zachowała swoje symboliczne znaczenie: przekroczenie Bramy jest równoznaczne z wejściem na teren pierwotnego grodu, czyli dzisiejszej starówki. Zbudowana według zasad stylu gotyckiego, wskutek koniecznych prac remontowych (spowodowanych głównie pożarami) zyskała w późniejszym czasie cechy barokowe. W Bramie znajdowały się specjalne ganki, przeznaczone dla trębaczy, a także zegar i stosowne pomieszczenia mieszkalne dla obsługującej go osoby. Historia czasomierza, umieszczonego na Bramie, sięga XVI wieku: w miarę upływu czasu jego mechanizm unowocześniał się, a rozmiary tarczy malały. Plac, rozciągający się poniżej Bramy, stanowił przez wiele wieków główną przestrzeń wymiany handlowej. We współczesnym planie miasta Brama jest zwieńczeniem jednej z głównych ulic Lublina, a do leżącego pod nią placu przylega Urząd Miasta.
Brama Krakowska w Lublinie
