Poznańskie Stare Miasto

Poznańskie Stare Miasto

Stare Miasto w Poznaniu jest wybudowane na średniowiecznym planie, gdzie w centrum znajduje się Stary Rynek. Granice Starego Miasta wyznaczają: Zamek Królewski, Bazar, Szpital Strusia, ulice Jaskółcza oraz Wrosławska, kolegium jezuickie, plac Kolegiackiego, ulice Śląska oraz Garbary, Klasztor Dominikanów oraz ulice Stawna oraz Masztalarska aż do Zamku Królewskiego. Łącznie powierzchnia starego miasta wynosi dwadzieścia jeden hektarów. Wśród zabytków tego miejsca wyróżnia się: ratusz, wagę miejską, odwach, kościół podominikański, kościół Katarzynek, kościół Najświętszej Krwi Pana Jezusa, bazylika farna – kościół pojezuicki oraz kościół franciszkanów. Ratusz jest budynkiem wybudowanym w stylu renesansowym. To właśnie z wieży ratusza codziennie odgrywany jest poznański hejnał. Waga miejska jest budynkiem gdzie niegdyś mieszkał ważnik oraz jego potażowi. Ich funkcją było ważenie towarów za odpowiednią odpłatą. Odwach (inaczej: kordegarda lub wartownia) pełnił funkcję wartowni dla straży wojskowych bądź innych tego typu jednostek. Kościół podominikański natomiast jest najstarszym istniejącym kościołem lewobrzeżnego miasta mieszczącym się przy ulicy Szewskiej 18. Jego poprawna nazwa brzmi: Kościół Najświętszego Serca Jezusowego i Matki Boskiej Pocieszenia. Natomiast Kościół Katarzynek, a raczej Kościół pw. Najświętszej Marii Panny Wspomożycielki Wiernych znajduje się na rogu ulic Masztalerskiej oraz Wronieckiej.